Dziś był czwartek...

...i z reguły czwartek to najgorszy dzień w tygodniu (zaraz przed środą, poniedziałkiem, wtorkiem i piątkiem- kolejność nieprzypadkowa :]). Ale dziś było trochę inaczej. Nie będę mówił o Wf-ie, bo dziś takowego nie mieliśmy (były egzaminy) Nie będę mówił o angolu, który upłynął tak jak zawsze, czyli beznadziejnie. Nie będę mówił o informatyce, z której dostanę kapę, a Mande P. wsadzę kiedyś w pewne miejsce jej komórkę (myślę o wsadzeniu... w pewne ustronne miejsce :]). Rozpiszę się dziś na temat pewnego przedmiotu, który w salezjance jest jedną z ciekawszych lekcji ze względu na nauczyciela, p. Pustulską, a w moim ukochanym (ludzie, ja zaczynam bredzić!) liceum jest to lekcja niezwykła ze względu na chrumkanie i za konkursidła. Dzisiejszym tematem przewodnim zabawy była: MKESYKSAŃSKA FALA. W skrócie chodziło o to, żeby razem ze swoim partnerem w ławce zrobić jak najwięcej meksykańskich fal podczas lekcji. Nie było to łatwe, bo Alfreda Knypek co chwilę spoglądała na klasę i kilka razy upomniała parę niewinnych osób (w tym waszego ukochanego kolegę- mnie :)). Oficjalnie chcę ogłosić, że wygrał duet Martina Z. & Katarina R. z dorobkiem 16 fal, które nie okazały się pechowe, a później w rankingu uplasowały się dwie pary mieszane: Eva S. & Bartholomaeus S.- 13 fal oraz Alexandrine W. & Jacques M.- 5. Na szczególną pochwałę zasługuje debel męski Stanislao Sz. & Adamo J., którzy zdołali zrobić fal 4 siedząc w pierwszej ławce koło Knypka. W tymże to czasie przy tablicy odpowiadała Ivana S. Dostała w rozrachunku ocenę dobrą. Było to jednak poniżej jej oczekiwań i postanowiła wypróbować starszą niż świat metodę na podwyższenie „niesprawiedliwej” oceny. Tę metodę o ile sobie dobrze przypominam zastosował w drugiej klasie mm. Chodzi mi wydzielanie z oczodołów roztworu wodnego z niewielkim stężeniem NaCl. Jednym słowem płacz. Klasa jest bezwzględna i ją wyśmiała. Nie dziwię się- ja tez nie wytrzymałem. Myślałem, że płacze ze szczęścia, ale okazało się, że ona chciała więcej. Następną bezbronną owieczką wziętą (niczym Izaak na górę Moria) na górę Physis w celu złożenia jej w ofierze na Ołtarzu Pola Magnetycznego byłem ja ;(. Na szczęście dzięki pomocy połowy klasy, a w szczególności takich osób jak Eva S., Alexandrine W., Ana P., Jacques M., Adamo J., Stanislao Sz., Damjan J., i innych osób, które przepraszam, że zapomniałem wymienić dostałem 3+ przy znajomości materiału na ocenę „joystickową” czyli 1. Dziękuje wam za to i w ogóle jesteście kochani. Wszyscy. Aż się dziwię, że Alfreda się nie zorientowała. Była jeszcze jedna dość niefortunna sytacja. Mianowicie cały czas się śmiałem podczas przepytywania. W pewnym momencie Knype stwierdziła: ”Jak się nie przestaniesz śmiać to Cię wyproszę z klasy”. Ja na odpowiedziałem (przypadkowo :D): „Przecież płakać nie będę”. Po uświadomieniu sobie zaistniałej sytuacji (jak już ktoś zapomniał to odsyłam do imienia Ivana :P) dodałem bardzo ściszonym tonem „Jak niektórzy”. Później przeprosiłem za to Ivanę, ale to małoistotne :]. Aha, jakbym zapomniał. Oprócz fali utrudnieniem był „berek”. Było to bardzo zabawne doświadczenie. A jakie było nasze zdziwienie, jak berek dwa razy już okrążył klasę, dwa razy dotarł do mnie za pośrednictwem tablicy i do zabawy włączyła się nawet Anilla B. I to była nasz fizyka. Jeżeli ktoś coś zapamiętał z fizyki na tej lekcji, to albo jest kujonem, albo geniuszem :P. Po fizie był polski. Najpierw Modest Olszyński, mój wychowawca, 15 minut się skarżył nam, że go dyrektorka olała, a historyka Wirusa nie (co z tego, ze jeden pracuje niecały roku, drugi chyba ze 20 lat). W końcu i tak wyszło na to, że koncert mozartowski nas ominie, a dwie historie nie :(. Zapowiedział swoje odejście. Ale myślę, że to tylko ściema, bo tak dobrego dnia nie mogłem mieć, aby to się spełniło :P. I to właściwie tyle. Całusiaki dla wszystkich. KOCHAM WAS WSZYSTKICH :*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*

P.S. Za miesiąc o tej porze będę gadał w autobusie biura turystycznego TRAVEL ARThz salezjanami gdzieś we Niemczech w drodze do Szkocji- kraju potwora z Loch Ness (czy nasza WC też by się tam nadała ???- ach, ależem nietaktowny :P), kitlów, kobzy, Glasgow i Edynburga i wielu innych wspaniałych rzeczy :). Do zobaczenia w Szkocji (kartek wysyłać nie będę, bo pewnie będą kosztowały 0,5₤, a to za dużo jak dla mnie :D)
P.P.S. Aha, konkurs recytatorski nie wyszedł mi najlepiej :|

WSZYSTKIE PODOBIEŃSTWA DO OSÓB I ZDARZEŃ SĄ PRZYPADKOWE I NIEZAMIERZONE (by autor)

Skończyły się (prawie)...

...Święta Wielkanocne. Postanowiłem coś popisać, bo po pierwsze: bardzo wolno mi czas dziś leci, a po drugie jest nawet kilka rzeczy do opisania. Zacznę od urodzin Sandry G., które odbyły się w Niedzielę Palmową. Był tylko jeden szkopuł. Mianowicie- urodziny odbywały się w Bytomiu w jakimś jazz club-ie, a ja tak znam się na Bytomiu jak na Pekinie :). Mój ojciec wcale nie lepiej (obiecał mnie zawieźć). Trzebabyło jeszcze kupić jakiś prezent. Nie opowiem szczegółów kupowania, bo jeszcze Sandra to przeczyta i będzie zonk. Na samych urodzinach było bardzo fajnie, dobre jedzonko :P i miłe towarzystwo. Oblali mnie sokiem ananasowo-bananowym :/ wywrócili mój fotel (razem ze mną), zjedli mojego Roosvelt’a i w ogóle takie tam. Impreza skończyła się ok. 23.45 (chyba. Tak powinny się kończyć imprezy porządnych osobników gatunku ludzkiego :D). Odwieźć miałem Mientky’iego z moim ojcem, ale w wyniku nieporozumienia zajechaliśmy prawie do Zabrze autem taty Sandry. No, cóż, zdarza się i tak.
Zmienię temat. Wielkie Triduum Paschalne. Wiecie co? Mam powoli dość tej całej ministrantury. Przychodzi Sanhendryn i rozdziela funkcje jak mu się podoba i oczywiście ma tak być „bez dyskusji”. Jeżeli dodać do tego x. Wiadomego i x. Wzgórze to już fioła można dostać. Ja zawsze widziałem, że imię Marek przynosi pecha :P. Mam dość. Jeszcze do tego jestem chory, rodzina mnie wkurza, a mocart wypadł z pierwszej 20 osób, które bym najchętniej rozstrzelał. Czy wy widzicie co się ze mną dzieje ???!!! :D Idę, bo zaczynają mnie boleć wszystkie palce, stawy, koście i to co może i nie może jeszcze boleć. Pa :*

P.S. Zapomniałem dodać że muszę się uczyćna Olimpiade z histrii, łaciny i fragment, w wersji oryginalnej, "Snu nocy letniej" Szekspira. I niech mi ktoś tu napisze, że ja jestem normalny... :/

Ostatni tydzień należał...

...do dość wyczerpujących. Nie dość, że oddawali sprawdziany z angola i niemca (sprawę ocen przemilczmy :P), ale byłem na więcej niż na jednym wykładzie w ciągu dwóch tygodni. Czyli właściwie wypełniłem miesięczną normę. Najpierw w czwartek Aleksandra W., Joanna P. i oczywiście ja byliśmy w Domu Współpracy Polsko-Niemieckiej na wykładzie (teraz żebym nie pomylił kolejności) prof. dra Bernharda Vogla, prezesa Fundacji Adenauera. Jak zapewne się domyślacie (ach wy szerloki) wykład był w języku Goethe’go czyli po niemiecku. I na wstępie już pierwszy problem: tłumaczenie. Były jakieś tłumacze. Oczywiście skorzystaliśmy z nich, ale pojawił się pewien problem: były tam różnego koloru przyciski i z Aśką obawialiśmy się, że to zamiast z niemieckiego na polski będzie nam tłumaczyć z polskiego na niemiecki (wtedy bylibyśmy ugotowanie :D). Był jeszcze jeden problem: jak to do jasnej cholery uruchomić, aby tego nie zepsuć (szczególnie ja miałem z tym problem- ciekawe czy dlatego, że ostatnio wszystko psuję;)). Ale ok.- zdecydowałem się zaryzykować. Naciskam wielki guzik START i... słyszę tłumaczenie po polsku. W pierwszej chwili byłem cały happy. Nie pytajcie się mnie o czym dokładnie był ten wykład, bo wam nie powiem. O mało nie usnąłem przez te tłumaczenie. Takie flegmatycznie, okropne... . Później zadają pytania. 9Prowadzący prosi o pytania krótkie i treściwe. Okey, jakiś dwóch starszych panów tak się właśnie wypowiedziało. Ale później doszło do głosu jakiś poseł i jakiś v-ce burmistrz jakiejś wiochy (nie Zabrza :P). Najpierw pięć minut wprowadzali prof. w całą sprawę i po owych 5 minutach, jak już nikt nie wiedział o co chodzi to rozpoczynali pytania. Ale nic. Wykład się skończył i miałem zamiar iść do domu. Ale... spotkała naszą trójkę miał niespodzianka. A mianowicie bankiet z setką różnych kanapek. Niestety wielkości paznokcia :P Ale oprócz tego był sok pomarańczowy, jabłkowy i wino białe i czerwone (nie wiem czy wytrawne czy nie, bo jakoś głupio było mi przeglądać etykiety :D). Dzień później, tzn. w piątek byłem razem z olą, aśką, kubą i... jeju jak mu leciało na imię... oki nieważne dowiem się :P na (zgadnijże na czym??) wykładzie pt: ”Rzym na Górnym Śląsku. Twórczość Johana Melchiora Estereicha na tle barokowej sztuki baroku”. Nie będę was teraz zanudzał szczegółami, o to proszę się zwracać osobiście, bo mam poczynione wtedy notatki i chętnie je udostępnię, o ile ktoś będzie chciał :D. Ostatnio znowu było darmowe wejście na wystawę sztuki pasyjnej z czego oczywiście nasza trójka skorzystała (bo aśka i pan X. Musieli wyjść wcześniej). Głównie dlatego, że było za darmo :P. Teraz z innej beczki. Ostatnio Adam J. Ps. Mocart zapytał mnie czy jestem zniewoloną dusza demona-błazna??? I się cały czas nad tym zastanawiam. Niby to spytał tylko mocart :), toteż raczej w teorii nie powinienem się przejmować, ale... licho nie śpi! A nuż taki jestem... Trochę dziwne to... ale czegoż można by się spodziewać po mocarcie, naszym urozmaiceniu dnia (a moją osobistą receptą na zły humor :P). Proszę was o pomoc w rozstrzygnięciu tego strasznego problemu. Wiecie co się ostatnio strasznego stało?? Miałem sen. Śniło mi się, że się spóźniam na trzy autobusy po kolei. Niby sen jak sen (ale w gruncie rzeczy... komu teraz się śnią autobusy. Ani ja ich fanem, ani nic), a jednak. Okazał się snem proroczym. Idę w tamten piątek na busa do szkoły. Pada jak cholera i nagle słyszę krzyk Krzysztofa C., że autobus i jedzie. No to zacząłem biec. Dobiegłem do drzwi, a ta wredna cholera (czyt. kierowca) zamknął mi je przed nosem i pojechał. Nie powiem że byłem zły. Byłem wściekły. I się zacząłem obawiać (to był piątek), jak ja dojadę na wykład, jeżeli ten sen będzie prawdą??(chodzi o wyżej wspominany wykład o Estereichu). Przed wyjściem na przystanek na wykład pomyślałem sobie, że sprawdzę, o której mam autobus do Gliwic. Miał być o 18.19 lub o 18.25. No to wychodzę sobie 18.15 dochodzę na przystanek i czekam... i czekam... i czekam, a autobusu jak nie było, tak nie ma. Patrzę na rozkład: autobus miał być o 18.15. Myślę sobie: „Spokojnie, za chwilę mam następny”. Ale znowu czekam. Patrzę, a autobus, który miał być na moim przystanku okazuje się, że jedzie w przeciwnym kierunku (teoretycznie też bym zajechał, ale trwałoby to dłużej). W tym momencie podjąłem decyzję, że dzwonię po ojca i już dzisiaj moja noga i postanie w żadnym autobusie. Tak też sę stało. Dlatego pamiętajcie, że szczególnie sny, które nie chcielibyście, aby się spełniły, nadzwyczaj często się spełniają.

P.S. Sorki za to, że się rozpisałem
P.P.S. Jutro (04.04.2006) koncert w zabrzańskiej Romie na cześć JP2 i na rzecz misji w Afryce. Będą śpiewali soliści z SZSP. Wstęp darmowy. Ktoś idzie ???
P.P.P.S. W czwartek i piątek specjalny pokaz w Amoku holenderskich filmów krótkometrażowych
P.P.P.P.S. W piątek nie ma wykładu w Centrum Edukacyjnym im. Jana Pawła II w Gliwicach
P.P.P.P.P.S. W środę, na KIK-u (Klub Inteligencji Katolickiej) będzie wykład o. Zacheusza na temat radości franciszkańskiej
P.P.P.P.P.P.S.Za 54 dni jadym do Szkocji !!!!!!!!! Alem się cieszem
P.P.P.P.P.P.P.P.S. Wszystieko najlpesieszeniunieczkego dla naszej kochanej sandrunieczki z Bytomia, który podobno jest miastem :D życzę ci samych 5 i 6, fajnych kolegów (gorszych ode mnie oczywiście), abyś na 10000000000(słownie: na dziesięć miliardów)% pojechała do Szkocji i się nie rozchorowała, abyś się nie zmieniła, bo taka jesteś super, abyś o mnie nie zapomniała, abyś się nie pogubiła w gliwicach, abyś była szczęśliwa i uśmiechnięta, aby świat układał sie po twojej myśli i wogóle wsystkiego debeściackeigo !!!!!!!!!!!! życzę ja i zarząd http://glewitz.eblog.pl (czyli ja i... ja :D)